پشت شيشه برف ميبارد 
پشت شيشه برف ميبارد 
در سكوت سينه ام دستي 
دانه اندوه ميكارد 
مو سپيد آخر شدي اي برف 
تا سرانجام چنين ديدي
در دلم باريدي ... اي افسوس
بر سر گورم نباريدي 
چون نهالي سست ميلرزد 
روحم از سرماي تنهايي 
ميخزد در ظلمت قلبم 
وحشت دنياي تنهايي 
ديگرم گرمي نمي بخشي 
عشق اي خورشيد يخ بسته 
سينه ام صحراي نوميديست 
خسته ام ‚ از عشق هم خسته

فروغ فرخزاد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: